چرا تنوع زیستی برای سلامتی ما مفید است؟

کنفرانس تنوع زیستی سازمان ملل، COP15، قرار است در 19 دسامبر به پایان برسد. این آخر هفته، ما در حال بررسی برخی از راه‌هایی هستیم که بشریت به یک اکوسیستم جهانی سالم و پر رونق متکی است.

گفته می شود اکنون یک میلیون گونه در معرض خطر انقراض قرار دارند و اگر تلفات گونه ها ادامه یابد، عملکرد اکوسیستم حیاتی برای سلامتی و زندگی انسان ادامه خواهد داشت.

اکوسیستم ها کالاها و خدماتی را ارائه می دهند که تمام زندگی روی این سیاره از جمله زندگی انسان را حفظ می کند. در حالی که ما اطلاعات زیادی در مورد عملکرد اکوسیستم ها داریم، آنها اغلب دارای چنان پیچیدگی هستند و در مقیاسی بسیار گسترده هستند که بشریت نمی تواند جایگزین آنها شود، صرف نظر از اینکه چقدر پول در این فرآیند هزینه شده است.

آزمایشگاه زنده

اکثر داروهای تجویز شده در کشورهای صنعتی از ترکیبات طبیعی تولید شده توسط حیوانات و گیاهان به دست می آیند. میلیاردها نفر در کشورهای در حال توسعه عمدتاً برای مراقبت های بهداشتی اولیه به داروهای سنتی مبتنی بر گیاهان متکی هستند.

بسیاری از درمان های طبیعت آشنا هستند. مسکن هایی مانند مورفین از خشخاش، کینین ضد مالاریا از پوست درخت سینچونای آمریکای جنوبی و آنتی بیوتیک پنی سیلین که توسط قارچ های میکروسکوپی تولید می شود.

میکروب های کشف شده در خاک راپا نوی (جزیره عید پاک) با کاهش کلسترول با بیماری قلبی مبارزه می کنند. AZT، یکی از اولین داروهای ضد HIV/AIDS، از یک اسفنج بزرگ با آب کم عمق که در کارائیب زندگی می کند به دست آمد.و اتفاقاً همان اسفنجی است که ضد ویروسی برای درمان تبخال تولید می کند و منبع اولین داروی ضد سرطان مشتق شده دریایی است که در ایالات متحده مجوز دریافت کرده است.

Unsplash/ هانس یورگن ماگر

مخزن حیاتی برای درمان های آینده

تا به امروز، تنها حدود 1.9 میلیون گونه شناسایی شده است (و در بسیاری از موارد به سختی مورد مطالعه قرار گرفته است). اعتقاد بر این است که میلیون ها نفر دیگر کاملاً ناشناخته هستند.

هر چیزی که زنده است نتیجه یک “آزمایشگاه زنده” پیچیده است که از زمان شروع زندگی – تقریباً 3.7 میلیارد سال پیش – آزمایش های بالینی خود را انجام داده است. این کتابخانه دارویی طبیعی، درمان‌های کشف‌نشده بی‌شماری را در خود جای داده است، فقط اگر قبل از شناسایی آنها را نابود نکنیم.

خرس قطبی را در نظر بگیرید که اکنون به عنوان “در معرض خطر” طبقه بندی شده است. با ذوب شدن زیستگاه قطب شمال به دلیل تغییرات آب و هوایی، بزرگترین شکارچی زمینی جهان به نمادی از خطرات ناشی از افزایش دمای جهانی تبدیل شده است. همچنین ممکن است نمادی برای سلامتی باشد. خرس های قطبی قبل از خواب زمستانی حجم زیادی از چربی را جمع می کنند. علیرغم اینکه تا حدی چاق هستند که زندگی انسان ها را تهدید می کند، ظاهراً در برابر دیابت نوع دوم مصون هستند. آنها ماه ها بی حرکت می مانند، اما استخوان هایشان بدون تغییر باقی می ماند. در حالی که خواب هستند، ادرار نمی کنند، اما کلیه های آنها آسیب ندیده است. اگر بفهمیم و بتوانیم نحوه سم زدایی مواد زائد توسط خرس ها را در هنگام خواب زمستانی بازتولید کنیم، ممکن است بتوانیم سمیت ناشی از نارسایی کلیه در انسان را درمان کنیم – و شاید حتی از آن پیشگیری کنیم.

در حال حاضر 13 درصد از جمعیت جهان از نظر بالینی چاق هستند و پیش‌بینی می‌شود که تعداد مبتلایان به دیابت نوع دوم تا سال 2045 به 700 میلیون نفر برسد. مردان شکستگی های استخوانی مرتبط با پوکی استخوان را تجربه خواهند کرد. تنها در ایالات متحده، نارسایی کلیه بیش از 82000 نفر را می کشد و سالانه 35 میلیون دلار به اقتصاد ایالات متحده خسارت وارد می کند. خرس های قطبی به طور طبیعی «راه حل هایی» برای این مشکلات ایجاد کرده اند – دیابت نوع دوم ناشی از چاقی، پوکی استخوان ناشی از بی حرکت بودن، و مسمومیت ناشی از نارسایی کلیه – که همگی باعث بدبختی میلیون ها نفر می شوند.

© Unsplash/Teddie Humaam

صخره های مرجانی و مورفین

مثال دیگر مربوط به صخره های مرجانی است که به دلیل تنوع زیستی بالا، گاهی اوقات به آنها “جنگل های بارانی دریا” نیز گفته می شود. در میان بی‌شمار ساکنان این صخره‌ها، صدف‌های مخروطی، نرم تنان درنده‌ای که با دارت‌هایی که 200 ترکیب سمی متمایز تولید می‌کنند، شکار می‌کند.

داروی Ziconotide دقیقاً از پپتید سمی یک پوسته مخروط کپی می کند و نه تنها 1000 برابر قوی تر از مورفین است، بلکه از تحمل و وابستگی که مواد افیونی می توانند ایجاد کنند نیز جلوگیری می کند. تا به امروز، از 700 گونه حلزون مخروطی، تنها 6 گونه با جزئیات مورد بررسی قرار گرفته اند، و از هزاران ترکیب منحصر به فرد بالقوه آنها، تنها 100 گونه با جزئیات مورد مطالعه قرار گرفته است. صخره های مرجانی و تمام ساکنان آن با سرعتی نگران کننده در حال نابودی هستند.

تامین ترکیبات شیمیایی تنها راهی نیست که تنوع زیستی برای سلامتی ما حیاتی است. مجموعه ای شگفت انگیز از گونه ها به انقلابی در دانش پزشکی کمک کرده اند. گورخرماهی در دانش ما از نحوه تشکیل اندام ها، به ویژه قلب، نقش اساسی داشته است. یک کرم گرد میکروسکوپی منجر به درک “مرگ برنامه ریزی شده سلولی” (آپوپتوز) شده است که نه تنها رشد اندام را تنظیم می کند، بلکه وقتی مختل شود، می تواند باعث سرطان شود. مگس‌های میوه و گونه‌های باکتریایی مشارکت‌کنندگان اصلی در تحقیقاتی بودند که ژنوم انسان را ترسیم کردند.

ممکن است گونه‌های کشف‌نشده‌ای وجود داشته باشند که مانند حیوانات آزمایشگاهی علمی دارای ویژگی‌هایی هستند که آنها را برای مطالعه و درمان بیماری‌های انسانی مناسب می‌سازد. اگر این گونه ها گم شوند، اسرار آنها با آنها گم می شود.

چه چیزی باعث از بین رفتن تنوع زیستی می شود؟

عامل اصلی که در حال حاضر منجر به از دست دادن تنوع زیستی می شود، تخریب زیستگاه در خشکی است. در نهرها، رودخانه ها و دریاچه ها؛ و در اقیانوس ها

مگر اینکه استفاده از سوخت های فسیلی را به میزان قابل توجهی کاهش دهیم، پیش بینی می شود که تغییرات آب و هوایی به تنهایی تا سال 2050 تقریباً یک چهارم یا بیشتر از همه گونه های خشکی را با خطر انقراض تهدید کند.، حتی از دست دادن زیستگاه به عنوان بزرگترین تهدید برای زندگی در خشکی پیشی گرفته است.

گونه‌های موجود در اقیانوس‌ها و آب‌های شیرین نیز در معرض خطر بزرگ تغییرات آب و هوایی هستند، به‌ویژه آن‌هایی مانند مرجان‌هایی که در اکوسیستم‌هایی زندگی می‌کنند که به طور منحصربه‌فردی نسبت به گرم شدن دما حساس هستند، اما میزان کامل این خطر هنوز محاسبه نشده است.

سیاره ای سالم، انسان های سالم

تلفات تنوع زیستی به طرق مختلف بر سلامت انسان لطمه می زند. اختلال در اکوسیستم و از بین رفتن تنوع زیستی تأثیرات عمده ای بر ظهور، انتقال و گسترش بسیاری از بیماری های عفونی انسانی دارد. عوامل بیماری زا برای 60 درصد بیماری های عفونی انسان، به عنوان مثال مالاریا و کووید، مشترک بین انسان و دام هستند، به این معنی که پس از زندگی در حیوانات دیگر وارد بدن ما شده اند.

ویروسی که عامل اچ‌آی‌وی/ایدز است و تا به امروز بیش از 40 میلیون نفر را کشته است، احتمالاً این گونه را از شامپانزه‌هایی که برای گوشت بوته در غرب آفریقای مرکزی قصابی شده‌اند، ساخته است. در مجموع، ممکن است 10000 ویروس مشترک بین انسان و دام وجود داشته باشد که قادر به پریدن گونه ها به سوی ما هستند که امروزه بی صدا در طبیعت در حال گردش هستند.

این رویکرد یک سلامت را – رویکردی مشارکتی، چند بخشی و فرا رشته‌ای که آژانس‌های بین‌دولتی مختلف، دولت‌ها و بازیگران محلی و منطقه‌ای را گرد هم می‌آورد تا با هم سلامت انسان و محیط زیست را حل کنند – برای به حداقل رساندن خطر سرریز بیماری در آینده، حیاتی می‌سازد.

خودخواهانه، اگر جهان طبیعی سالم باشد، ما هم خواهیم بود.

بیمه عمر سیاره ای

یک چالش کلیدی برای سازمان‌هایی که برای حفظ تنوع زیستی تلاش می‌کنند، متقاعد کردن دیگران – به ویژه سیاست‌گذاران و عموم مردم – است که انسان‌ها و سلامت ما اساساً به حیوانات، گیاهان و میکروب‌هایی که این سیاره کوچک را با آنها شریک هستیم، متکی هستند. ما کاملاً به کالاها و خدماتی که دنیای طبیعی ارائه می دهد وابسته هستیم و چاره ای جز حفظ آن نداریم.

مجمع جهانی اقتصاد تخمین می زند نیمی از تولید ناخالص داخلی جهان (44 تریلیون دلار) به طبیعت بستگی دارد. در سطح جهان، درآمد سالانه صنعت داروسازی 1.27 تریلیون دلار است و هزینه مراقبت های بهداشتی در ایالات متحده به تنهایی بیش از 4 تریلیون دلار است.

در مقایسه، مقدار پول مورد نیاز برای پر کردن شکاف مالی برای حفظ تنوع زیستی تنها 700 میلیارد دلار در سال است. برای بیمه سلامت سیاره ای و زندگی، این رقم فقط یک معامله نیست، بلکه یک ضرورت است.

انسان نمی تواند خارج از طبیعت وجود داشته باشد. حفاظت از گیاهان، حیوانات و میکروب‌هایی که سیاره کوچک خود را با آن‌ها به اشتراک می‌گذاریم، داوطلبانه نیست، زیرا این موجودات هستند که سیستم‌های پشتیبانی را ایجاد می‌کنند که همه حیات روی زمین، از جمله حیات انسان را ممکن می‌سازد.

داستان بر اساس برنامه توسعه سازمان ملل متحد (UNDP) انشا عکس، سلامت ما به تنوع زیستی بستگی دارد.

کتابچه کامل، “چگونه سلامت ما به تنوع زیستی بستگی دارد” توسط دکتر اریک چیویان و دکتر آرون برنشتاین، MPH، موجود است اینجا.