یکی از جدیدترین و مورد بحث ترین نیروگاه های زغال سنگ سوز جهان در دسامبر شروع به کار کرد. تا ژانویه، به مدت یک ماه متوقف شد. دوباره در آوریل 23 روز بیکار ماند.
دلیل: زغال سنگ برای سوزاندن نداشت.
این بدان معنا بود که نمی توانست هیچ برق تولید کند و یا پولی برای جبران 2 میلیارد دلار هزینه ساخت آن به دست آورد.
مشکلات پیش روی نیروگاه Maitree نگاهی اجمالی به خطراتی است که سایر نیروگاه های زغال سنگ جدید در سراسر جهان به دلایل مختلف ممکن است در سال های آینده با آن مواجه شوند. Maitree به دلیل کمبود ارز خارجی برای واردات زغال سنگ از اندونزی به طور موقت تعطیل شد. این اتفاق به این دلیل رخ داد که ارزش تاکا بنگلادشی کاهش یافت، در حالی که قیمت کالاها، از جمله زغال سنگ، به شدت افزایش یافت.
سایر کارخانه‌های زغال‌سنگ در جاهای دیگر در معرض خطر بیکار ماندن در سال‌های آینده هستند، زیرا زغال‌سنگ می‌تواند به زودی جذابیت خود را به عنوان ارزان‌ترین منبع برق از دست بدهد.
با کاهش قیمت انرژی‌های تجدیدپذیر مانند باد و خورشید، ادامه راه‌اندازی نیروگاه‌های زغال‌سنگ، از جمله نیروگاه‌های جدیدی که توسعه‌دهندگان هنوز سرمایه‌گذاری خود را به دست نیاورده‌اند، دشوارتر خواهد بود. (برای Maitree، انتظار می‌رود که این 25 سال طول بکشد.) در مورد پروژه‌هایی مانند این پروژه با بودجه عمومی، ممکن است مالیات دهندگان این صورت حساب را نگه دارند.
نصرالحمید، وزیر انرژی کشور، قاطعانه از تصمیم ساخت نیروگاه دفاع کرد. او در مصاحبه ای گفت که هیچ کس نمی توانست چالش های زیادی را که برای این پروژه پیش می آید، از جمله افزایش قیمت زغال سنگ در بازار جهانی یا بحران ارزی که کشورش با آن مواجه است، پیش بینی کند.
او گفت که چه از زغال سنگ یا سوخت دیگری باشد، بنگلادش برای رشد صنایع خود به برق مقرون به صرفه و قابل اعتماد نیاز دارد. این می تواند انرژی حاصل از سوخت های فسیلی باشد. هر چه که باشد، ما به انرژی نیاز داریم.» هر کشوری این کار را کرده است.»
بنگلادش مانند بسیاری از کشورهای آسیایی، علی‌رغم خوش‌رویی‌اش، روی زغال‌سنگ نرم می‌شود.
آقای. دولت حمید ساخت 12 نیروگاه زغال‌سوز را در سال‌های اخیر لغو کرد و قصد دارد تا سال 2040، 40 درصد برق خود را از آنچه “انرژی پاک” می‌نامد (شامل گاز، که بیشترین سهم آن از برق در حال حاضر است) تامین کند. همچنین در حال اکتشاف بادی فراساحلی و انرژی آبی نپال است.
هند اخیراً اعلام کرد که پروژه های جدید کارخانه زغال سنگ را برای پنج سال آینده به حالت تعلیق در می آورد. به گفته Global Energy Monitor که ساخت کارخانه زغال سنگ را دنبال می کند، در جاهای دیگر، کارخانه های قدیمی زغال سنگ به آرامی بازنشسته می شوند و پروژه های جدید لغو شده اند.
نقطه پرت بزرگ چین است که در حال ساخت کارخانه های زغال سنگ بیش از مجموع سایر نقاط جهان است.
پروژه زغال سنگ 1320 مگاواتی در رامپال علاوه بر این مورد بحث قرار گرفته است زیرا کمتر از 10 مایل از بالای رودخانه از دروازه به بزرگترین جنگل حرا جهان، سانداربانز فاصله دارد. این مکان که در میراث جهانی یونسکو ثبت شده است، میزبان ببر بنگال، دلفین‌های رودخانه‌ای کمیاب و چندین گونه از حرا است. کارشناسان محیط زیست می گویند که کارخانه زغال سنگ می تواند به هوا و آب منطقه آسیب برساند.
“این خوب است که بیکار نشسته است. سلطانا کمال، یک مدافع کهنه کار محیط زیست مستقر در داکا، در یکی از تعطیلی های اخیر گفت: این گاز کشنده منتشر نمی کند. از سوی دیگر، این هدر دادن عظیم پول عمومی است. این فقط نشان می دهد که کل ماجرا چقدر برنامه ریزی نشده بود.»
در امتداد رودخانه پاشور به سمت شمال و از پیچ و تاب تاریک جنگل سانداربانس به سمت شمال حرکت کنید، ابتدا از کنار زنان می گذرید که تا کمر در آب هستند، تورهایی را برای جمع آوری میگوهای جوان برای فروش به مزارع پرورش میگو در داخل کشور می کشند. روستاها توسط خاکریزهای گلی محصور شده‌اند که می‌توانند در صورت بالا بودن جزر و مد یا عبور طوفان از بین بروند.
همچنین یک گذرگاه صنعتی شلوغ است. در سواحل رودخانه کارخانه های سیمان و مخازن پیازی برای ذخیره گاز وارداتی وجود دارد. شهر بندری مونگلا مملو از کارخانه هایی است که مدهای سریع را برای صادرات می دوزند.
سپس دودکش 900 فوتی کارخانه زغال سنگ وجود دارد که با نور قرمز روشن در بالای آن قرار دارد.
مدیران این کارخانه می گویند که در مقابل خطرات زیست محیطی اقدامات احتیاطی انجام داده اند. زغال سنگ باید در بارج های سرپوشیده حمل شود تا از پراکندگی گرد و غبار زغال سنگ جلوگیری شود. گچ، محصول جانبی سوزاندن زغال سنگ، قرار است به کارخانه های سیمان فروخته شود. حوضچه های خاکستر باید پوشانده شوند. باپادیتیا سرکار، مدیر کل، گفت: «ما درک می کنیم که این منطقه بسیار حساس است.
گسترش زغال سنگ این کشور نشان دهنده استراتژی دیپلماتیک آن است. Maitree یک پروژه مشترک با شرکت ملی انرژی حرارتی هند است. دومین پروژه زغال سنگ ارسال برق به بنگلادش را از یک کارخانه زغال سنگ در هند که توسط شرکت هندی آدانی اداره می شود، آغاز کرده است. چین با دو کارخانه زغال سنگ در باریسال و پایرا کمک کرد. ژاپن در حال تامین بودجه دیگری است که در حال ساخت در Matarbari است.
برای شهروندان بنگلادشی، قیمت برق زغال‌سوز بسیار بالاتر از حد انتظار بوده است. همچنین، کمتر قابل اعتماد است. به محض اینکه Maitree در اواسط ماه مه فعالیت خود را از سر گرفت، پس از اینکه توانست ارز خارجی را برای پرداخت به تامین کنندگان زغال سنگ خود تضمین کند، کارخانه Payra که توسط یک شرکت دولتی دیگر اداره می شد، آن هم به طور موقت، به دلیل کمبود زغال سنگ تعطیل شد. بنگلادش نیز در گرمای شدید از قطع برق رنج می برد.
نه چندان دور از Maitree، قرار بود یک کارخانه زغال سنگ دیگر ساخته شود. اما توسعه دهندگان آن نظر خود را تغییر دادند. اکنون این دومین مزرعه بزرگ خورشیدی کشور است.
