علاوه بر ساعت زمین و پایه‌های بزرگتر، امسال یک وسیله جدید در زمین‌های توپ وجود دارد. این یکی کمپین بازاریابی خاص خود را نداشت و با گروه های متمرکز و لیگ های فرعی آزمایش نشد. حتی کسانی که مسئول آن هستند از حضور آن در اسکوربورد استادیوم شگفت زده شده اند.
مایکل کینگ، یک تسکین دهنده راست دست یانکی ها، گفت: «وقتی او گفت «جاروبگر»، ما به این فکر می کردیم که «چه جهنمی؟». “ما هیچ ایده ای نداشتیم. اما من فکر می‌کنم این فقط یک روش متفاوت برای طبقه‌بندی یک زمین است، زیرا لغزنده‌های مختلفی در آنجا وجود دارد.”
سیستم Statcast لیگ برتر بیسبال، که اطلاعات را به تابلوی امتیازات و صفحه های تلویزیونی تغذیه می کند، در این فصل بی سر و صدا رفتگر و slurve را به عنوان انواع زمین جدید معرفی کرده است. با این حال، slurve به عنوان ترکیبی از یک نوار لغزنده و یک منحنی شناخته شده است. یک رفتگر … دقیقاً چیست؟
مت بلیک، مربی زمین‌بازی یانکی‌ها، گفت: «این یک زمین یک ایراد است. “بعضی از بچه ها آن را پرتاب می کردند، اما شاید آنها واقعاً نمی فهمیدند که چگونه این کار را انجام می دهند. و سپس با انتشار اطلاعات، ناگهان افراد بیشتری شروع به نگاه کردن به آن کردند و گفتند: “باشه، من می توانم آن را به این یا آن مرد ببرم” و اکنون ناگهان همه آن را دریافت کردند.”
به طور خاص، تعداد زیادی از یانکی ها آن را پرتاب می کنند. در حالی که بلیک گفت این روند با کارکنان هیوستون و کلیولند در حدود سال 2017 آغاز شد، یانکی ها مشتاقانه فضیلت های رفتگر را در سراسر سیستم خود تبلیغ کردند.
کینگ، نستور کورتس، کلی هلمز، ران ماریناچیو و کلارک اشمیت همگی آن را پرتاب می کنند. همینطور چند پارچ که تابستان گذشته معامله شد و در سیستم یانکی ها پرورش یافتند، از جمله جی پی سیرز و کن والدیچوک از اوکلند اتلتیک و هایدن ونسکی از شیکاگو کابز.
بلیک گفت: “این فرصتی است که بگوییم، “خوب، توپ اصلی آنها چیست و آیا این توپ تاب می خورد؟” “شاید ما فرصتی برای اضافه کردن چیزی در اینجا داشته باشیم – این را امتحان کنید.”
بلیک گفت که جارو یک نوار لغزنده افقی است که حرکت رو به پایین کمتری نسبت به slurve دارد. یک لغزنده کلاسیک، مانند گریت کول – که اغلب توسط یانکی ها به عنوان یک لغزنده “ژیرو” نامیده می شود – به نظر می رسد مانند یک توپ سریع برای ضربه زننده، که پس از شکستن به سمت پایین روی آن تاب می خورد. رفتگر هرگز شبیه یک توپ سریع به نظر نمی‌رسد، اما قبل از اینکه از چوب دور شود، با به نظر رسیدن توپ شکسته‌کننده، مهاجم را طعمه می‌گذارد.
کینگ که سوئیپر خود را از کوری کلوبر، استارتر سابق یانکیز، که اکنون در بوستون رد ساکس است، آموخته است، گفت: “شما می خواهید چرخش جانبی داشته باشید.” “ما همیشه در مورد دماغه توپ صحبت می کنیم، و اگر یک لغزنده ژیروسکوپ پرتاب می کنید، بینی مستقیماً به سمت ضربه زننده است، مانند یک نقطه قرمز در حال چرخش. با رفتگر، می خواهید بینی را بالا بیاورید.»
پیچینگ یک برادری است. هم‌تیمی‌ها و حتی حریفان به‌طور معمول دستگیره‌ها را مقایسه می‌کنند و نکاتی را در مورد فشار انگشت، جهت درز و غیره به اشتراک می‌گذارند. اکنون که دوربین‌های پرسرعت یک ابزار آموزشی رایج هستند، طراحی زمین دقیق‌تر و کارآمدتر است و تیم‌ها منابع بیشتری را – در فناوری و نیروی انسانی – از همیشه به آن اختصاص می‌دهند. توپ شکستن مناسب می تواند یک پرنده حاشیهی را به یک لیگ برتر تبدیل کند.
البته، اغلب داده‌ها فقط آنچه را که نسل‌های قدیمی قبلاً می‌دانستند، رایج می‌کنند. قبل از اینکه نامی داشته باشد، این رفتگر از طریق دیوید کون، یک بازیکن برتر و جف نلسون، یک مرد برجسته، به تقویت سلسله یانکی ها در دهه 1990 و اوایل دهه 2000 کمک کرد.
کون که اکنون یک تحلیلگر تلویزیونی است، پیش از این در غرفه شبکه YES گفت: «یک راست‌دست می‌تواند آن را از ضربه‌گیر شروع کند و آن را از گوشه‌ی داخلی برای یک رفتگر جلوی در بشکند – من آن را درست از باسن او شروع می‌کنم». یک بازی هفته گذشته مربیان قدیمی مدرسه به نوعی از آن زمین اخم می کردند، زیرا اشتباه یک بازی خانگی است: سرعت خارج از سرعت و در قسمت داخلی صفحه، اگر ضربه گیران آن را تشخیص دهند، می توانند آن را پرتاب کنند و توپ پروازی را بکشند. “
وی افزود: اما این به شکل است. یک سوییپر شکسته بزرگتر و مسطح تری دارد و برای تاب خوردن و هول کردن یا هول کردن طراحی شده است. اگر جلوی در است، برای این است که آن مرد را به لرزه درآورد. وقتی آن را دور می اندازید، برای این است که آنها را وادار کنید که تاب بخورند و از دست بدهند.»
نلسون، که اکنون بازی‌هایی را برای یانکی‌ها و میامی مارلینز می‌خواند، گفت که او همیشه زمین امضای خود را یک مشکل می‌دانست – او توضیح داد: “یک لغزنده سخت و بزرگ. نلسون، یک راست دست 6 فوتی 8، از زاویه سه چهارم کم پرتاب کرد و از یک سواری در داخل فست بال استفاده کرد تا ضربه های راست دست را از رسیدن به توپ شکن فراگیر خود باز دارد.
نلسون گفت: «گاهی اوقات آنقدر وقفه وجود داشت، سعی می‌کردید سرعت آن را کم کنید و باز هم یک مایل شکست. “بعضی روزها مثل این بود که “من نمی دانم چگونه این چیز را کنترل کنم.”
نلسون واقعاً می‌توانست وحشی باشد، اما او معمولاً تعداد ضربات ضربتی بیشتر از اینینگ‌ها بود، پیش از این که برای تسکین‌دهنده‌ها معمول بود. نزدیکتر، کاتر مشهور ماریانو ریورا ضربات تاب زیادی داشت، اما بیشتر به خاطر شکستن خفاش معروف بود – نتیجه نهایی تماس ضعیف. کاتر قبل از یک برش دیرهنگام و جانبی مانند یک توپ سریع به نظر می رسد. مخروط آن زمین را «جاروبگر بچه» می نامد.
نزدیکتر فعلی یانکی ها، هلمز راست دست، یک سینک استثنایی دارد که در ده ضربه راست دست می دود. او آن را با یک اسلایدر و یک سوییپر تکمیل می کند و گفت که تفاوت در زمین ها منطقی است.
هولمز گفت: “سال گذشته من هر دو را پرتاب کردم، اما اگر در Statcast می رفتید، همه فقط یک زمین بود.” “من یک سوییپر و یک ژیروسکوپ پرتاب می‌کردم، اما آنها را یکی بود، بنابراین میانگین نشان‌دهنده هیچکدام از زمین‌ها نیست، سرعت، حرکت و هر چیزی. این ترکیبی از هر دو بود، بنابراین میانگین واقعاً این شکل زمین و آن شکل زمین را نشان نمی داد.”
اکنون، این سوگند شکل دادن که اشکال برای خود نام رسمی دارند.
