لس آنجلس – با شروع جشن تاریخی دنور ناگتس، لبرون جیمز، ستاره مهاجم لس آنجلس لیکرز، در حالی که چهره اش بی بیان بود، زمین خانه خود را ترک کرد.
دوشنبه شب، ناگتس آخرین نفس های لیکرز را که فصل خود را برای هفته ها پس از اینکه تصور می شد به پایان رسیده بود، زنده نگه داشته بودند، پایان دادند. حتی پس از زنگ پایانی، برخی از بازیکنان دنور نمی‌توانستند باور کنند که سریال تمام شده است و واقعاً این کار را انجام داده‌اند.
ناگتس برای اولین بار در تاریخ فرنچایز به فینال NBA می رود، پس از انجام یک رفت و برگشت چهار بازی از لیکرز در فینال کنفرانس غرب با پیروزی 113-111 در روز دوشنبه.
دنور به مصاف برنده فینال کنفرانس شرق خواهد رفت که در آن میامی هیت با برتری 3-0 سری از بوستون سلتیکس به دست آمده است. بازی 4 در شرق سه شنبه در میامی است.
نیکولا جوکیچ مرکز ناگتس به عنوان با ارزش ترین بازیکن فینال کنفرانس غرب انتخاب شد. او در حالی که جام خود را در دست داشت به گرمی لبخند زد و هم تیمی هایش دور او را در زمین محاصره کردند و سرش را نوازش کردند. او روز دوشنبه 30 امتیاز، 14 ریباند و 13 پاس منجر به گل به دست آورد.
جیمز گفت: «حتی وقتی برای یکی از بهترین دارایی‌هایی که فکر می‌کنید می‌توانید از او محافظت کنید، او توپ را به سبک لری برد پشت سرش می‌گذارد و آن را 50 فوتی به هوا پرتاب می‌کند و به داخل می‌رود.» سپس لبخند زد. با عصبانیت مثل اینکه چهار پنج بار این سریال را انجام داد.» در حالی که کلاهش را برمی داشت و نوک می داد، اضافه کرد: پس تو با او این کار را بکن.
دنور در 47 فصل خود در لیگ به فینال NBA نرفته بود. در حال حاضر طولانی ترین خشکسالی متعلق به ساکرامنتو کینگز است که از سال 1951، زمانی که به Rochester Royals معروف بودند، چنین خشکسالی وجود نداشته است. پلیکانز، تیمبرولوز، کلیپرز، گریزلیز و هورنتز هرگز نبوده اند.
جوکیچ گفت: “من واقعا برای بچه ها و برای سازمان و نحوه مبارزه ما خوشحالم.” روزهایی را به یاد می‌آورم که هیچ‌کس در خانه ما نبود – می‌توانستید توپ را روی زمین بشنوید و هیچ هواداری وجود نداشت.»
برای ناگتس، پیروزی روز دوشنبه به یک پروسه سال‌ها ختم شد که در آن بازیکنان اصلی آنها با هم رشد کردند، آسیب‌های چالش برانگیز را پشت سر گذاشتند و با سؤالاتی در مورد توانایی آنها برای رقابت در غرب مواجه شدند. جوکیچ دو بار برنده جایزه MVP لیگ شد، اما تنها یک بار توانست به فینال کنفرانس برود.
دنور در آوریل 2021، جمال موری، گارد ستاره خود را با پارگی رباط صلیبی قدامی زانوی چپ خود از دست داد. مربی ناگتس، مایکل مالون، یک روز پس از مصدومیت گفت موری با گریه از او پرسید که آیا ناگتس او را معامله می کند و خود را “کالای آسیب دیده” نامید.
مالون گفت: من او را در آغوش گرفتم. گفتم: نه، تو مال ما هستی. ما شما رو دوست داریم. ما به شما کمک خواهیم کرد که برگردید، و شما بازیکن بهتری برای آن خواهید بود.”
موری بقیه آن فصل و تمام فصل 2021-2022 را از دست داد. در پلی آف امسال، صبر دنور نتیجه داد.
موری شبیه بازیکنی که قبل از مصدومیت بود به نظر می‌رسید و جوکیچ به بازی در سطح نخبه ادامه داد، که کاملاً با بازیگران با استعداد دنور تکمیل شد.
ناگتس در ماه دسامبر به مقام اول در غرب صعود کرد و هرگز از رتبه اول سقوط نکرد. آنها در مرحله پلی آف تیمبرولوز را با نتیجه 4-1 در دور اول و فونیکس سانز را با نتیجه 4-2 در دور دوم شکست دادند. علیرغم تسلط دنور در تمام فصل، هواداران برای کسب عنوان قهرمانی از آن حمایت نکردند. ناگتس آن را پذیرفت.
کنتاویوس کالدول-پوپ نگهبان گفت: «ما افراد زیردست هستیم. ما اعتبار کافی برای کاری که انجام می دهیم دریافت نمی کنیم.» وی ادامه داد: اینکه زیاد در مورد آن صحبت نمی شود، این موضوع را شخصی می گیریم. ما فقط از این انرژی استفاده می کنیم و به همه ثابت می کنیم که اشتباه می کنند.”
حتی پس از دو راند اول، برخی فکر می کردند که لیکرز به اندازه کافی خطرناک است تا تیمی باشد که سرانجام ناگتس را به هم ریخت.
این اعتماد به لیکرز فقط در طول بازی های پلی آف ایجاد شده بود.
برای مدتی، لیکرز به دلیل مشکلات فهرست و مصدومیت ستاره هایشان، جیمز و آنتونی دیویس، محکوم به فنا به نظر می رسید. آنها فصل را با رکورد 2-10 آغاز کردند. در دسامبر، زمانی که ناگتس در حال تثبیت جایگاه خود در غرب بود، لیکرز در رده سیزدهم قرار داشت.
راسل وستبروک، گارد، که فصل گذشته با لیکرز دست و پنجه نرم کرد، هنوز به شرایط مناسبی دست پیدا نکرد و پس از سه بازی از ترکیب اصلی کنار گذاشته شد. دیویس پای خود را در دسامبر مجروح کرد. 16 بازی مقابل ناگتس و 20 بازی را از دست داد تا زمانی که بهبودی یافت. اندکی پس از بازگشت دیویس، جیمز چندین بازی را به دلیل آسیب دیدگی پا از دست داد که برخی از پزشکان او گفتند که نیاز به جراحی دارد.
اما تغییرات در مهلت معاملات در فوریه کمک کرد. لیکرز وستبروک را بیرون آورد و بازیکنان نقشی مانند جرد واندربیلت، دی آنجلو راسل و مالیک بیزلی را به خدمت گرفت. آنها همچنین در ژانویه برای Rui Hachimura معامله کردند.
آنها تا پایان فصل عادی به رتبه هفتم غرب رسیدند و در مسابقات پلی‌این مینه‌سوتا را در وقت اضافه شکست دادند تا رتبه هفتم را برای پلی آف حفظ کنند. در دور اول، آنها تیم پرهیاهو ممفیس را که بیشتر فصل را در سه تیم برتر غرب گذرانده بود، با شکست 4-2 گریزلیز، ساکت کردند. سپس آنها گلدن استیت وریرز مدافع عنوان قهرمانی را با نتیجه 4-2 مغلوب کردند و در بازی کلیدی دور دوم بر آنها چیره شدند.
در تمام این مدت، داروین هام، سرمربی سال اول آنها، به آنها یادآوری کرد که افراد کمی از آنها انتظار داشتند که حتی به مرحله پلی آف صعود کنند.
اما معلوم شد که ناگتس نوع دیگری از حریفان است. آنها نسبت به ممفیس و گلدن استیت منسجم تر، دراماتیک تر و در مرکز قوی تر بودند.
هام گفت: ما هر شب مسابقه می دادیم. “ما در هر بازی در این سری مسابقه دادیم. من فقط به بچه‌ها گفتم که این به چه معناست، این احساس در حال حاضر چه احساسی دارد، در کل فصل چه چیزی را پشت سر گذاشتیم و برای رسیدن به این نقطه چه کاری باید انجام دهیم.”
در دو سری اول لیکرز، حریفان به صورت شفاهی به آنها حمله کردند، چه دیلون بروکس، گارد گریزلیز که جیمز 38 ساله را خطاب می‌کرد، یا وریرز آنها را متهم به فلاپ کردن برای تماس‌های مثبت می‌کرد. ناگتس رویکرد متفاوتی را در پیش گرفت و تا پایان بازی از زمین مسابقه احترام گذاشت.
جوکیچ پس از پیروزی در بازی 3 دنور گفت: “من نمی خواهم بگویم که می ترسم، اما نگران هستم.” زیرا آنها لبرون را در طرف مقابل دارند و او قادر به انجام هر کاری است.
جیمز در این سریال نسبت به گذشته خطاپذیرتر به نظر می رسید. او در دو بازی اول از محدوده 3 امتیازی 0 به 10 رفت، در اواخر بازی 1 اشتباهات پرهزینه ای مرتکب شد و به خاطر از دست دادن یک دانک در بازی 2 مورد تمسخر قرار گرفت. او تا اینجا تیم را از ناهماهنگی پس از فصل دیویس کشانده بود، اما ناگتس این کار را انجام نداد. اجازه نده دوباره این کار را انجام دهد.
چند ساعت قبل از بازی روز دوشنبه، جیمز در حال گذراندن تمرینات قبل از بازی خود بود که گروهی از کارکنان صداوسیما تمرینی را برای اهدای جام قهرمانی کنفرانس غرب در زمین چند یاردی دورتر برگزار کردند. جیمز گفت که از آن به عنوان انگیزه استفاده کرده است.
او در نیمه اول 31 امتیاز به دست آورد و هر چهار تلاش 3 امتیازی خود در کوارتر اول را انجام داد.
کالدول پوپ گفت: ترسناک بود. ما می دانیم لبرون کیست.
جیمز با 40 امتیاز، 10 ریباند و 9 پاس منجر به گل به پایان رسید. در آخرین بازی، جیمز به سمت سبد رفت و سعی کرد یک شوت تساوی را از میان انبوهی از ناگت ها بزند. موری آنجا بود و در حالی که جیمز برای شوتزنی جمع شده بود، موری هر دو دستش را روی توپ گذاشت و رها نکرد.
موری گفت: “می دانستم که باید آنجا باشم.”
ساعت به پایان رسید و نیمکت ناگتس در جشن خالی شد.
آرون گوردون، مهاجم ناگتس گفت: «این تقریباً کمی شوک است. “شما مطمئن نیستید، مطمئنید که ما وقت بیشتری در ساعت نداریم؟ آیا مطمئن هستید که ما یک ربع دیگر برای بازی یا بازی دیگری برای بازی نداریم؟ آیا این شانس دیگری است که آنها برنده شوند؟ سپس مانند: “اوه. خیر ما بردیم.'”
