فرارو- فال از آثار ادبی است، از باورهای کهن، این مرز و بوم است. در گذشته ساکنان این دیار به نویسندگانی روی می آوردند که فکر می کردند حق بهره مندی از این واژه را دارند. اما در گذر زمان تنها یاد حافظ در فرهنگ عامه باقی مانده است.
آن غالیه خت گر سوی ما نامه نوشتی
گوردون وارگ هستی ما درنوشتی
هر چند هجران به ثمر رسیده است
دهقان جهان کاش این دانه را نمی دیدی
بخشش برای کسی که در این مکان است در دسترس است
من به شما کمک خواهم کرد تا به بهشت بروید
در مستبه عشق تنعم نتوان کردم
чун балш зар نیست бсазим бххти
مبله به باغ ارم و نخوت شداد
يك شيش ميو نوش لبي و لب كشتي
ता की गम दून्य देल देल दाना
حيف است ز خوبتي كه عاشق زشتي شود
عملوری خرده هرابی جهان است
کو راهروی اهل دلی پاک سرشتی
از دست کرا هشت سر زلف تو حافیز
سرنوشت اینطور بود
شره للکت: ورق هستی: تومار. جود/دهقان جهان: باغبان علم/کشت: به کسر اول: باغبان
تفسیر عرفانی:
אגר יארם קש שירטה אששין אסט، ברים נאמהייי נופיט; چرخ در همان جهت می چرخد. معنای این شعر این است که کسانی که می توانند غم را به گردن بگذارند و مرز عشق را ببندند و غم فراق را بخرند تا به ثمره زندگی برسند، مورد بخشش معشوق قرار گرفته اند و انتخاب کنند. طرف او
تفسیر شعر:
دنیا و هر آنچه در آن است ارزشش را ندارد، حتی اگر ارزشش را داشته باشد. اگر به دنیا و پول دلبستگی داشته باشی، کارت عاقبت بدی خواهد داشت. پس بدان که نتیجه و ثواب بیش از حد توجه و دلبستگی به دنیا انسان را از یاد خدا می برد و عاقبتش در آتش حسرت و حسرت می سوزد.