تای پینگ کون و غذای کبوتر بریان شده که شاید مسیر تاریخ را تغییر داده باشد

هنگ کنگ (CNN) – تابلوی نئونی عظیم آبی و قرمز بر فراز کوچه ای باریک در خیابان شلوغ ناتان در منطقه یاو ما تی هنگ کنگ معلق است.

پنج کاراکتر چینی پررنگ آن «رستوران تای پینگ کون» را می‌خواند – نام معروف اولین رستوران «غربی» چینی در چین. امروزه یکی از طولانی‌ترین رستوران‌های خانوادگی در هنگ کنگ است.

تای پینگ کون که در سال 1860 در گوانگژو افتتاح شد، قبل از نقل مکان به هنگ کنگ در طول جنگ دوم چین و ژاپن در سال 1938، دو شعبه در شهر چین داشت. (خانواده به دلیل درگیری ها و بی ثباتی های سیاسی به مکان دیگری منتقل شدند و اکنون چهار مکان باقی مانده در اطراف هنگ کنگ دارند. .)

شعبه Yau Ma Tei که در سال 1964 افتتاح شد، تقریباً همیشه در ساعات ناهار در روزهای هفته پر از کارمندان اداری و تای تای است. دیوارهای چوبی، پنجره‌های توری با روکش توری و صندلی‌های غرفه چرمی ظرافتی از دنیای قدیم را به نمایش می‌گذارند.

بیشتر رستوران‌ها مخصوصاً برای یک غذا می‌آیند – کبوتر برشته شده TPK Style. آن را با یک سرور پاپیون به همراه یک وسیله جانبی بعید – دستکش پلاستیکی روی میز آورده است. زیرا برای بلعیدن مرغ ترد و آبدار هیچ راهی بهتر از خوردن دستانتان وجود ندارد.

اما به همان اندازه که این غذا محبوب است، تعداد کمی از کبوتر خواران می دانند که ظاهراً این قطعه مرغ به اندازه کف دست مسیر تاریخ مدرن چین را تغییر داده است.

تولد سس سویا غذاهای غربی

اندرو چوی، مالک نسل پنجم رستوران های زنجیره ای تای پینگ کون، هفت سال را صرف بازدید از کتابخانه های سراسر جهان کرد تا درباره پیشینه خانواده اش بیشتر بداند.

چویی که دو کتاب درباره کسب و کار خانوادگی خود نوشته است، می‌گوید: «تاریخ تای پینگ کون نه تنها به این دلیل مهم است که اکنون 160 سال است که اینجاست، بلکه بخشی از تاریخ کشور است و بر فرهنگ غذایی کانتونی تأثیر گذاشته است».

داستان تای پینگ کون به سال‌های پس از جنگ اول تریاک (1839-1842) برمی‌گردد، زمانی که بنادر معاهده در کانتون – گوانگژو کنونی – برای غربی‌ها باز شد تا به تجارت بپردازند. کسب و کارهای خارجی اجازه فعالیت در این بنادر از جمله رستوران ها را داشتند.

این غذاخوری‌ها که همیشه توسط یک سرآشپز خارجی اداره می‌شدند و از تاجران قایقرانی خارجی پذیرایی می‌کردند، آشپزهای محلی را برای کمک به آشپزخانه‌ها استخدام کردند.

چویی می‌گوید: «پدربزرگ بزرگ من چوی لو-کو به عنوان آشپز در رستورانی در یک شرکت تجاری آمریکایی استخدام شد. بنابراین او یکی از اولین سرآشپزهای چینی شد که در آشپزی غربی آموزش دیده بودند.

اما این کار دوام نیاورد. پس از اختلاف نظر با نماینده شرکت بازرگانی، چوی لو-کو استعفا داد.

بی پول، باید بفهمد چگونه با استفاده از تنها مهارتی که داشت: پختن غذاهای غربی، امرار معاش کند.

چوی می افزاید: «این یک مشکل بود.

چینی‌ها در آن زمان غذاهای غربی را دوست نداشتند – بیشتر آنها حتی نمی‌دانستند غذاهای غربی چیست.»

چوی لو کو ایده ای برای پختن استیک گوشت گاو با سس سویا داشت و غذایش را در خیابان شاهین می کرد.

با ارائه یک ماده ناآشنا با طعمی آشنا، غذای فیوژن او در میان چینی های محلی محبوب شد.

زمانی که چوی لو کو به اندازه کافی پول پس انداز کرد، اولین رستوران تای پینگ کون (به معنی خانه صلح و ثبات) را در سال 1860 افتتاح کرد که به دلیل موقعیت مکانی آن در خیابان تای پینگ سا کانتون نامگذاری شد.

این نشان دهنده آغاز چیزی است که اکنون به عنوان غذاهای غربی سس سویا شناخته می شود، سبکی از آشپزی که بیش از یک قرن فرهنگ غذایی کانتونی را تحت تأثیر قرار داده است.

قدرت بازی کبوتر برشته شده

گفته می شد که خواهر بزرگ سونگ، سونگ آی لینگ، و همسرش کونگ هسیانگ-هسی، یکی از ثروتمندترین مردان چین و یکی از رهبران حزب کومینتانگ، آنقدر کبوتر بریان شده تای پینگ کون را می پرستیدند که میزبان یک مراسم ویژه بودند. ضیافتی برای رهبر حزب همکار چیانگ کای شک و همسرش چن جیرو.

اما چیزی که چیانگ و چن نمی‌دانستند این بود که ظاهراً برنامه‌ای پنهان به این جشن پیوسته بود.

از نظر استراتژیک، خواهر کوچکتر خود سونگ، سونگ می لینگ کاریزماتیک، در کنار چیانگ نشسته بود.

در آن زمان اسکواب یک ماده معمولی در چین نبود. بنابراین هنگامی که کبوتر برشته شده، یک غذای نسبتاً جدید با الهام از اروپا سرو شد، سونگ می لینگ وظیفه داشت تا به مهمانان یاد دهد که چگونه غذا را با دست بچشند.

افسانه می گوید که چیانگ پس از ضیافت عاشق کوچکترین خواهر سونگ شد. در سال 1927، او از سه همسرش طلاق گرفت و از سونگ خواستگاری کرد.

چن همسر سابق چیانگ بعداً این قسمت را در خاطراتش بازگو کرد و ادعا کرد که شام ​​کبوتر در واقع یک طرح “شوهر ربایی” بوده است.

عروسی های مرموز (غیر)

شام کبوتر یکی از چندین لحظه جالبی بود که چوی در طول تحقیقات خود در تای پینگ کون کشف کرد.

“این داستان ها در طول نسل ها بدون جزئیات زیادی منتقل شد. من شنیدم که چیانگ و سونگ برای کبوتر بریان شده در دهه 1930 به تای پینگ کون بازگشتند، زیرا آنها توسط ظرف به هم وصل شده بودند. اما آیا این حقیقت داشت؟

چویی می گوید: “این مثل کار پلیس بود. باید مراقب باشم که داستان نمی سازم. می خواهم ثابت کنم داستان واقعاً در مورد تای پینگ کون است.”

چویی از تمام کتابخانه های عمومی و دانشگاهی در اطراف هنگ کنگ بازدید کرد. و زمانی که نتایج کافی به همراه نداشت، او به کتابخانه‌های مختلف ایالات متحده، از استنفورد تا شیکاگو، پرواز کرد تا در مجموعه‌های عظیم آسیایی آنها جستجو کند.

چویی می گوید: “من هر کتابی را می خوانم. منظورم هر کتابی است. برای انجام این کار به مدت هفت سال یا باید اشتیاق زیادی داشته باشید یا دیوانه باشید. من یک مرد دیوانه با اشتیاق هستم.”

در نهایت، او انبوهی از گزارش‌های خبری و حکایات را در کتاب‌ها یافت که به او اجازه می‌داد این نقاط را به هم وصل کند.

معماهای حل نشده ای نیز وجود داشت، مانند عروسی ادعایی نخست وزیر سابق ویتنام هوشی مین و تانگ تویت مین، یک ماما چینی. بود گفته می شود که در یکی از رستوران های تای پینگ کون در گوانگژو در سال 1926 برگزار می شود. با این حال، رهبر ویتنامی هرگز به طور رسمی ازدواج نکرد.

در سال 1925، رسانه های محلی به طور گسترده اخبار مربوط به میزبانی ژو و دنگ را در تای پینگ کون پوشش دادند. از آنجایی که این رستوران یک رستوران سطح بالا در نظر گرفته می شد، برگزاری مراسم در آنجا برای رهبر حزب کمونیست نامناسب تلقی می شد.

این شایعه به قدری گسترده بود که گویا ژو و دنگ چند بار در سال‌های بعد سعی کردند مشخص کنند که هیچ مراسمی را در تای پینگ کون برگزار نکرده‌اند. این یک شام ساده بود که توسط یک دوست خوش‌نیت پذیرفته شد، زیرا می‌دانست که این زوج پولدار هیچ جشن مناسبی برای رابطه خود ندارند.

چویی در حالی که چند کلاسور به ضخامت دو اینچ را که پر از بریده‌های خبری است بیرون می‌آورد، می‌گوید: “با این حال، امروز هیچ‌کس حقیقت را نمی‌داند. افرادی بودند که هر دو طرف ماجرا را باور داشتند.”

بخشی از تاریخ و فرهنگ غذایی هنگ کنگ

چویی که با یک رستوران خانوادگی که بسیار با تاریخ در هم آمیخته است بزرگ می شود، می گوید این افتخار بزرگی است اما همچنین بسیار استرس زا است، به خصوص که کووید-19 در دو سال گذشته بر تجارت فشار وارد کرده است.

چوی می‌گوید: “وقتی مردم تجارت می‌کنند، اگر در حال کسب درآمد باشند به راه خود ادامه می‌دهند. اگر نتوانند پول در بیاورند، می‌توانند آن را تعطیل کنند. برای من، بستن یک گزینه نیست.”

“این بخشی از تاریخ و فرهنگ غذایی هنگ کنگ است. اگر بتوانیم یک روز دیگر تجارت را حفظ کنیم، افسانه برای یک روز دیگر تمدید خواهد شد.”

تای پینگ کون به جهات مختلف به سنت‌های خود احترام می‌گذارد، و برای کارکنان خود اقامتگاه و غذای رایگان درست در کنار رستوران‌هایشان در مکان‌های برتر، که اجاره‌بها به‌طور بدنامی بالاست، فراهم می‌کند. اقامت رایگان قبل از دهه 1970، زمانی که حمل و نقل نامناسب بود، از مزایای استاندارد کارکنان بود. اعتقاد بر این است که تای پینگ کون تنها رستوران باقی مانده در هنگ کنگ است که هنوز این سنت را زنده نگه داشته است.

دستور العمل ها نیز حفظ شده است.

چوی می‌گوید: “کبوتر هنوز به روش اصلی ساخته می‌شود: کبوتر تازه چاشنی شده با سس سویای خانگی و در صورت سفارش سرخ شده. تنها تفاوت این بود که مدت‌ها پیش، ما قفس کبوتر خود را در حیاط پشتی داشتیم.”

وقتی جوان بود، می‌گوید والدینش او را مجبور می‌کردند طرز تهیه کبوتر بریان‌شده معروف را در آشپزخانه تای پینگ کون بیاموزند.

امروزه، او پسر 13 ساله‌اش را مرتباً به آشپزخانه می‌آورد تا یاد بگیرد که چگونه سوفله‌ای بزرگ – یکی دیگر از غذاهای نمادین – را با دست درست کند، به این امید که روزی بتواند میراث خانوادگی را ادامه دهد.

“امیدوارم این حس غرور را در او القا کند. من داستان های نسلی در مورد تای پینگ کون را به فرزندانم منتقل می کنم — فقط داستان های سرگرم کننده تا کنون تا آنها را علاقه مند نگه دارم. شاید به آنها در مورد این داستان بگویم. چویی می خندد.