برنارد روزن، معاون اول قابل اعتماد مدیر بودجه که به چهار شهردار نیویورک توصیه کرد چگونه با جمع کردن ده‌ها میلیون دلار در اینجا و ده‌ها میلیون دلار دیگر در آنجا، کسری‌های بودجه را ببندند. 22 در کوئینز. او 91 بود.
پسرش اریک، که تنها بازمانده فوری اوست، گفت که علت نارسایی قلبی بود.
جوزف جی لوتا، مدیر بودجه و معاون شهردار در زمان رودولف دبلیو جولیانی، در یک مصاحبه تلفنی گفت: «در 50 سال گذشته هیچ مدیر بودجه ای وجود نداشت که به برنی تکیه نکرده باشد.
آقای. روزن نزدیک به 36 سال برای شهر کار کرد که 28 سال از آن با دفتر مدیریت و بودجه بود. قبل از آن او رئیس بودجه اداره آتش نشانی تحت فرماندهی سرگرد جان وی لیندسی بود.
در حالی که او به ندرت در جریان مذاکرات عمومی بر سر بودجه از او نقل قول می شد یا حتی دیده می شد. نقش روزن بسیار مهم بود.
او می‌دانست که در آخرین لحظه کجا می‌تواند ظرف‌های پنهان پول را برای حفظ خدمات شهری حیاتی و نجات شغل کارگران شهری بیابد، زیرا او آن ذخایر را برای چنین موارد احتمالی دور کرده بود. او می‌دانست که کدام مالیات‌ها چقدر سود دارد و کدام کاهش بودجه کمترین درد را به همراه خواهد داشت، زیرا در چهار دهه‌ای که به‌عنوان کارشناس بودجه با اکثر آنها مواجه شده بود.
کارول اوکلیرکاین، که او را زمانی می‌شناخت که با ویکتور گوتبام، رهبر اتحادیه عضلانی شهرداری، و بعداً به عنوان مدیر بودجه در زمان شهردار دیوید ان. دینکینز کار می‌کرد، او را توصیف کرد. روزن در ایمیلی به عنوان “حافظه نهادی که تغییرات قابل توجه بودجه در نیویورک را در بر می گیرد.”
خانم “برنی روح مهربانی بود، بنابراین او آسیب های انسانی را که می تواند ناشی از سیاست های احمقانه یا درخواست های بد بودجه باشد، درک کرد.” O’Cleireacain نوشت. او از نظر سیاسی به اندازه کافی زیرک بود تا بداند به چه کسی چه بگوید، چه زمانی خونسردی خود را از دست بدهد و نه، و چگونه توضیحی ارائه دهد یا مجموعه‌ای از گزینه‌ها را برای رسیدن به یک نتیجه منطقی یا دلخواه ارائه کند.»
اواخر یک شب ژانویه سال 1996، مقامات شهری در زیرزمین عمارت گریسی، محل اقامت رسمی شهردار، جمع شدند و با شکاف بودجه‌ای که به دلیل شبح درآمد مالیات بر دارایی از پیش‌بینی‌های قبلی عقب مانده بود، دست و پنجه نرم کردند. هنگامی که شخصی پیشنهاد کرد که ارزش ارزیابی املاک را افزایش دهد اما نرخ مالیات را افزایش دهد، همانطور که آقای. لوتا مکالمه را به یاد آورد، آقای. روزن سرش را تکان داد. آقای. جولیانی از او پرسید: “چرا؟”
“جان این را امتحان کرد و این ایده خوبی نیست.” روزن جواب داد.
“جان کیست؟” آقای. جولیانی پرسید.
آقای سرگرد لیندسی، آقا. روزن پاسخ داد و درسی 30 ساله داد که فقط او آن را به خاطر می آورد.
برنارد روزن در نوامبر متولد شد. 6، 1930، در سمت پایین شرقی منهتن به مکس و کلارا روزن. پدرش از یک میوه فروشی در خیابان اسکس گوجه فرنگی می فروخت. مادرش خانه دار بود.
برنارد از دبیرستان سوارد پارک در منهتن پایین فارغ التحصیل شد و مدرک لیسانس و فوق لیسانس مدیریت دولتی را از کالج باروخ دانشگاه سیتی نیویورک گرفت.
او پس از خدمت در ارتش در طول جنگ کره، در آزمون خدمات شهری نیویورک برای یک حسابدار قبول شد و با حقوق 5150 دلار در سال (معادل حدود 57500 دلار امروز) توسط سازمان آتش نشانی استخدام شد. این اولین قدم در رسیدن او به سمت مدیر بودجه در آنجا بود.
آقای. روزن در سال 1968 به عنوان بازرس ارشد بودجه به دفتر مدیریت و بودجه پیوست و به سرعت در مدیریت شهردار آبراهام دی. بیم در طول بحران مالی فلج‌کننده شهر در اواسط دهه 1970 پیشرفت کرد.
“این یک فرصت فوق العاده برای یک جوان بود، زیرا زمانی که وضعیت اضطراری مالی رخ داد، بسیاری از افراد ارشد بازنشسته شدند.” روزن در سال 1981 به The Chief-Leader، روزنامه خدمات ملکی گفت.
استنلی برزنوف، معاون اول آقای. جانشین Beame، ادوارد I. Koch، در ایمیلی به یاد می آورد که “بودجه شهر در طول بحران مالی دهه 70 و بلافاصله پس از آن، یک مشکل بود.”
آقای برنی، دانش، صداقت، تخصص بی‌نظیر و قابل اعتمادش در مورد درآمد شهری و اعتمادی که او تجسم می‌کرد، عامل اصلی تغییر این تصور بود. برزنوف گفت.
آقای. روزن در سال 1990 به عنوان معاون اول مدیر بودجه منصوب شد. دینکینز
او با همسرش مارلین در ریگو پارک، کوئینز زندگی می کرد. او در سال 1999 درگذشت.
در سال 1981، صندوق برای شهر نیویورک جایزه خدمات عمومی اسلون خود را به آقای اعطا کرد. روزن
مارک وی شاو، که قبل از آقای. لوتا زیر نظر آقای. جولیانی، یادآور شد: “برنی به همه ما آموخت که خدمات عمومی یک حرفه شریف است و وظیفه ما به عنوان کارمند این است که نماینده شهرمان و مدیرانی باشیم که برای آنها کار می کنیم.”
آقای. روزن به طور رسمی در اکتبر بازنشسته شد. 1، 1995، زمانی که او 65 ساله شد، اما مدتی در آنجا ماند تا به او کمک کند. لوتا پیش نویس بودجه شهرداری بعدی.
آقای. روزن در این مدت از دریافت حقوق خودداری کرد، زیرا اگر حتی یک روز پس از تاریخ بازنشستگی‌اش حقوق دریافت می‌کرد، حقوق بازنشستگی‌اش 5 درصد یا چندین هزار دلار در سال افزایش می‌یابد – افزایشی که او احساس می‌کرد افزایش نمی‌یابد. توجیه شده اند زیرا او قصد نداشت یک سال کامل دیگر کار کند.
آقای. کخ یک بار آقای دکتر را خلاصه کرد. نقش محوری روزن در مذاکرات بودجه در گفتگو با آبراهام ام. لاکمن، که لحظه ای را برای تایمز در سال 1996 بازگو کرد، زمانی که آقای. لاکمن آقای بود. اولین مدیر بودجه جولیانی:
او به من گفت: شما تا آخر پروسه بودجه می آیید و 100 میلیون کم می کنید و هفته آخر می روید پیش برنی و می گویید خوب کجاست برنی؟ و او آن را پیدا خواهد کرد.
“بنابراین من هفته گذشته به آن رسیدم.” لاکمن ادامه داد: «و من 200 میلیون قد کوتاه داشتم و به برنی گفتم که کوخ گفته بود همیشه می تواند 200 میلیون پیدا کند. او به من گفت: “هرگز 200 میلیون، فقط 100 میلیون.” من مجبور شدم صد میلیون دیگر را کم کنم و او صد میلیون پیدا کرد.»
آقای. لاکمن افزود: “برنی همیشه این نوع اطلاعات را از مدیران بودجه دور نگه می دارد. اگر خیلی زود آن را می دیدیم، خرجش می کردیم.»
